تلاش‏های قبلی در زمینه ساخت ربات‏های پادارِ شناگر همگی منجر به ربات هایی شده‏ اند که مقادیر زیاد آب را به اطراف پرتاب می کنند و این موضوع سبب ناکارآمدی ربات و همچنین ایجاد مزاحمت و اختلال در محیط زیست می شود.

همانند همیشه نگاهی به الگوهای طبیعت می تواند راهکارهای موثری را در پیش روی توسعه علم و تکنولوژی قرار دهد. از این رو بررسی نحوه حرکتی جانوارن چهارپا که اغلب (به منظور بهره گیری از منابع غذایی روی خشکی و درون آب) شناگران ماهری هم هستند، نتایج جالبی در بر داشته است؛ این گونه جانوران قادرند دست ها و پاهای خودشان را با درجات بالایی از آزادی و حرکت، حتی بدون اینکه آنها را از آب خارج کنند، به طور موثری برای ایجاد نیروی حرکت جلوبرنده (Thrust) استفاده کنند.

مشابه‏سازی این حرکت در ربات ها احتیاج به تعداد زیادی موتور دارد که همین عامل باعث افزایش پیچیدگی و هزینه های ساخت آن خواهد شد. بنابراین چنین ایده ای قابل استفاده در ربات ها نیست. به جای آن، برای جلوگیری از خنثی سازی نیروی جلوبرنده، اغلب ربات ها اندام خود را در هنگامی که آب را به عقب هل نمی دهند، از آب خارج کرده و مجدداً برای عقب راندن آب، آنها را وارد آب می کنند که این حرکت باعث پاشش بیش از حد سیال به اطراف می شود.

اخیرا محققان دانشگاه مریلند آمریکا نوعی رباتِ جدید پادار به اسم Robo Terp ساخته اند. این ربات پادار که از روی حرکت قورباغه ها الگوبرداری شده، همانند آنها قادر است که در هر دو محیط خشکی و آبی راه رفته یا شنا کند. این ربات به نحوی طراحی شده که پاهای آن همانند شیری یک-طرفه می‏تواند جریان آب را کنترل کند و در تمام مدّت شنا پاها درون آب نگه داشته می شود. همه این ها باعث شده دستیابی به این شنای بدونِ پاشش آب، با صرف هزینه کمتری برای ساخت این ربات صورت گیرد.

با تحقّق ساخت ربات های دوزیست، می توان از آنها در عملیات های جستجو، نجات و برخی وظایف پشتیبانی بهره برد یا حتی به عنوان یک مانیتور برای پایش و رصد زیست محیط ها ازشان استفاده کرد.

ویدئو شنا و حرکت این ربات دو زیست رادانلودکنید